Marguerite Thomas Williams (Μαργκερίτ Τόμας Γουίλιαμς) Είχε ένα όνειρο Οι όχθες του ποταμού Anacostia ήταν ένας τόπος στον οποίο εγκαταστάθηκαν πολυάριθμες αυτόχθονες φυλές της Βόρειας Αμερικής. Ο ποταμός διασχίζει αργά την πόλη της Washington πριν καταλήξει τελικά στον ποταμό Potomac, αποθέτοντας μεγάλο φορτίο ιζημάτων. Η ποτάμια δυναμική της λεκάνης απορροής της Anacostia ήταν το θέμα της διδακτορικής διατριβής μιας πολύ μοναδικής γυναίκας, της Marguerite Thomas Williams, της πρώτης Αφροαμερικανής που έλαβε διδακτορικό στη γεωλογία. Ήταν το έτος 1942, στα μέσα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τα δικαιώματα του αφροαμερικανικού πληθυσμού δεν είχαν ακόμη αναγνωριστεί. Ποιος να το ήξερε ότι, 13 χρόνια αργότερα, μια άλλη μαύρη γυναίκα, η Rosa Parks, θα αρνιόταν να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό άνδρα και θα άναβε τη φωτιά του μεγάλου κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών. Η Marguerite Thomas Williams γεννήθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων, 1895, στην Washington, κόρη του Henry και της ClaraThomas, ήταν η μικρότερη από μια μεγάλη οικογένεια έξι παιδιών. Γράφτηκε στο Normal School for Colored Girls και αποφοίτησε το 1916, εξασφαλίζοντας στον εαυτό της μια υποτροφία για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Howard. Αλλά τα ενδιαφέροντά της ήταν πέρα από τα παράθυρα της τάξης της. Το μυαλό της πετούσε σε ποτάμια, βουνά, λίμνες και δάση γιατί το αληθινό πάθος της νεαρής Marguerite ήταν η φύση. Εργάστηκε ως δασκάλα δημοτικού ενώ ξεκίνησε σπουδές Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Howard, όπου έλαβε το πτυχίο της το 1923. Ο αφροαμερικανός καθηγητής και βιολόγος Ernest Everett είχε καθοριστικό ρόλο στην καριέρα της, καθώς αποφάσισε να καθοδηγήσει επιστημονικά δύο έγχρωμες γυναίκες: της Roger Arliner (πρώτη Αφροαμερικανίδα που πήρε διδακτορικό στη ζωολογία) και της Marguerite Thomas. Ο Everett αναγνώρισε στη Marguerite την έφεση στην επιστήμη, τις δεξιότητες κριτικής σκέψης, την επιστημονική σκέψη και τα ακαδημαϊκά προσόντα. Εξαιτίας αυτών η Marguerite διορίστηκε σε μόνιμη θέση στο Miner Teachers College, όπου φοιτούσαν οι έγχρωμοι δάσκαλοι. Χρόνια αργότερα, το κολέγιο θα γινόταν μέρος του Πανεπιστημίου της Columbia, όπου για μια δεκαετία η Marguerite υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας, διδάσκοντας νέους φοιτητές που όμως ήταν διαχωρισμένοι λόγω του χρώματος του δέρματός τους. Στη διατριβή της για τον ποταμό Anacostia, η Marguerite κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα όπως η αποψίλωση των δασών, η αστικοποίηση και η γεωργία συνέβαλαν σημαντικά στη μολυσματικότητα του και αντικατοπτρίστηκαν στις τραγικές πλημμύρες που παρατηρήθηκαν στον Anacostia. Δεν ήταν μόνο μια οραματίστρια σχετικά με τη σημασία της ανθρώπινης δραστηριότητας ως γεωμορφολογικού παράγοντα, αλλά αφύπνισε έναν νέο τρόπο κατανόησης των γεωλογικών διεργασιών. Εξήντα χρόνια μετά από τη διατριβή της, κατά τον 21ο αιώνα, η επιστημονική κοινότητα είχε τελικά το κίνητρο να προτείνει μια νέα γεωλογική περίοδο: το Ανθρωπόκαινο, την εποχή των ανθρώπων. Ενώ σπουδαίοι ορειβάτες έφτασαν στην κορυφή των ψηλότερων κορυφών του κόσμου, όπως το Έβερεστ, με προσπάθεια και επιμονή, μια έγχρωμη γυναίκα σκαρφάλωσε σε μια ακόμη πιο σκληρή κορυφή, για να σπάσει τις προκαταλήψεις, την ανισότητα και τον ρατσισμό. Όντας έγχρωμη, γυναίκα και γεωλόγος είχε μεγάλη τόλμη σε εκείνους τους μεταπολεμικούς χρόνους. 20
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcxMDUyNQ==