Mary Anning (Μαίρη Άνινγκ) Μια ασυνήθιστη ζωή λαξευμένη σε πέτρα Στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν η συλλογή απολιθωμάτων δεν ήταν παρά ένα χόμπι και η παλαιοντολογία δεν υπήρχε ακόμη ως επιστήμη, μια ανύπαντρη γυναίκα, κατώτερης κοινωνικής τάξης χωρίς μόρφωση, συνέλεξε ευρήματα που την τοποθετούσαν σταθερά στο επίκεντρο των συζητήσεων της επιστημονικής αφρόκρεμας. Κατά τη διάρκεια εκείνων των ετών, οι θεμελιώδεις αρχές της γεωλογίας τέθηκαν στην πρόσφατα δημιουργηθείσα Γεωλογική Εταιρεία του Λονδίνου (1807), μια επίλεκτη λέσχη που δεν δέχτηκε ποτέ ως μέλος τη « μητέρα της παλαιοντολογίας », ή οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, μέχρι το 1919. ΗMary Anning γεννήθηκε το 1799 στο Lyme Regis, μια παραθαλάσσια πόλη της Αγγλίας κοντά στο Equator που καλυπτόταν από τα νερά μιας τροπικής θάλασσας πριν 200 εκατομμύρια χρόνια. Τα πετρώματα της βραχώδους περιοχής όπου ζούσε η Mary είναι πλούσια σε απολιθώματα της Ιουρασικής εποχής, τα οποία ο πατέρας της συνέλεγε για να συμπληρώσει το οικογενειακό εισόδημα. Ο ξαφνικός θάνατός του, όταν η Mary ήταν μόλις 11 ετών, σήμαινε ότι η οικογένεια έπρεπε να πουλήσει τα σπάνια ευρήματα (όπως αμμωνίτες και βελεμνίτες) για να επιβιώσει. Από τα 10 παιδιά της οικογένειας, μόνο η Mary και ο αδελφός της Joseph επέζησαν από την παιδική τους ηλικία. Η τύχη τους χαμογέλασε όταν ο Joseph βρήκε το κρανίο ενός κροκόδειλου και η Mary μετά από ένα χρόνο συνεχούς αναζήτησης κατάφερε να ανακαλύψει απολιθώματα ενός παράξενου πλάσματος μήκους άνω των 5 μέτρων: του πρώτου Ιχθυόσαυρου. Το θαλάσσιο ερπετό τράβηξε την προσοχή των επιστημονικών κύκλων του Λονδίνου και η φήμη της οικογένειας Anning εξαπλώθηκε. Ωστόσο, τα εισοδήματά τους ήταν ελάχιστα και το επάγγελμά τους επικίνδυνο, καθώς απαιτούσε να περιηγούνται σε σε απότομες πλαγιές με αποτέλεσμα ο Joseph να εγκαταλείψει το επάγγελμα. Το 1820, η Mary ανακάλυψε τον σκελετό ενός νέου θαλάσσιου ερπετού, ενός Πλησιόσαυρου. Ο λαιμός του ήταν εξαιρετικά μακρύς γεγονός που κίνησε το ενδιαφέρον του φυσιοδίφη Georges Cuvier, ο οποίος αρχικά θεώρησε ότι επρόκειτο για παραπλ. Μόλις διευθετήθηκε η διαμάχη και ο Cuvier επαναθεώρησε, το κατάστημα της Mary άρχισε να δέχεται επισκέψεις από διεθνείς γεωλόγους και συλλέκτες. Έμαθε για τα απολιθώματα μόνη της: αντέγραφε επιστημονικά άρθρα, σχεδίαζε εικονογραφήσεις, έμαθε ανατομία ψαριών και σουπιών… Ωστόσο, στην εποχή της απέδωσαν τα ευρήματά της σε θεϊκή χάρη, καθώς σε ηλικία μόλις ενός έτους είχε επιζήσει ως εκ θαύματος από κεραυνό. ΗMary γνώριζε ότι οι « κύριοι της επιστήμης » τη χρησιμοποιούσαν για να κερδίσουν κύρος χωρίς να αναγνωρίζουν τη συνεισφορά της, αλλά αυτό ίσχυε μέχρι το 1828. Τότε ήταν που ανέσκαψε τον πρώτο σκελετό Πτερόσαυρου εκτός Γερμανίας και ο γεωλόγος William Buckland της απέδωσε τα εύσημα της ανακάλυψης. Η Anning πέθανε από καρκίνο σε νεαρή ηλικία, μόλις 47 ετών. Τα ευρήματά της απέδειξαν ότι η Γη κατοικούνταν προγενέστερα από διαφορετικά είδη, αμφισβητώντας τις θεωρίες δημιουργίας και αποτελώντας τα θεμέλια της Θεωρίας της Εξέλιξης που θα διατύπωνε ο Δαρβίνος 50 χρόνια αργότερα. Αν και εργαζόταν χωρίς τη σκέπη επίσημων φορέων ή οργανισμών, το όνομά της καταγράφηκε από ορισμένους από αυτούς. Η εκκλησία του Lyme Regis κατασκεύασε βιτρό προς τιμήν της, «ενθυμώντας την ικανότητά της να προωθεί την Επιστήμη της Γεωλογίας» , και η Γεωλογική Εταιρεία του Λονδίνου δημοσίευσε πανηγυρικό, τον πρώτο αφιερωμένο σε γυναίκα και τον μοναδικό πανηγυρικό προς τιμήν μη μέλους της Εταιρείας. Η ταπεινή Mary Anning κατάφερε να μείνει στην ιστορία. Παράθεση: Ο κόσμος με έχει χρησιμοποιήσει τόσο άσχημα, που φοβάμαι ότι με έχει κάνει να τους υποψιάζομαι όλους. 15
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcxMDUyNQ==